دوره 11، شماره 4 - ( 12-1403 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghobakhloo P, Kianian Golafshani M K, Salehpour A, Nikoo S. Prioritization of Obstacles to Public Participation in the Implementation of Desertification Projects: the Experience of Local Communities from the Implementation of Desertification Projects in Garmsar City, Semnan Province. Journal of Spatial Analysis Environmental Hazards 2025; 11 (4)
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-3449-fa.html
URL: http://jsaeh.khu.ac.ir/article-1-3449-fa.html
قباخلو پوریا، کیانیان محمدکیا، صالح پورجم امین، نیکو شیما. اولویت‌بندی موانع مشارکت مردمی در اجرای طرحهای بیابانزدایی: تجربه جوامع محلی از اجرای طرحهای بیابانزدایی در شهرستان گرمسار، استان سمنان. تحلیل فضایی مخاطرات محیطی. 1403; 11 (4)
پوریا قباخلو1 
، محمدکیا کیانیان 2، امین صالح پورجم3 ، شیما نیکو1
، محمدکیا کیانیان 2، امین صالح پورجم3 ، شیما نیکو1
1- دانشگاه سمنان
2- دانشگاه سمنان ،m_kianian@semnan.ac.ir
3- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2- دانشگاه سمنان ،
3- سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده: (122 مشاهده)
بیابانزایی موضوع پیچیدهای است، که هم ناشی از فرآیندهای طبیعی و هم فعالیتهای انسانی است. این امر شامل تخریب زمین در اثر عوامل مختلفی مانند فرسایش بادی و آبی، تخریب پوشش گیاهی و کاهش منابع آب است. توسعه پایدار انسانی، به سه عنصر کلیدی بستگی دارد: مردم، منابع و مشارکت. هدف از این پژوهش، شناسایی معیارها و شاخصهای مؤثر بر عدم مشارکت پایدار جوامع روستایی در طرحهای بیابانزدایی، اولویت‌بندی این معیارها و شاخصها بر اساس دیدگاه ساکنان محلی و ارائه راهکارهایی برای افزایش مشارکت روستائیان میباشد. جوامع در طرحهای بیابانزدایی این تحقیق، روستاهای غیاث آباد، شورقاضی و محسن آباد شهرستان گرمسار میباشند، که دارای طرحهای موجود بیابانزدایی هستند. بعد از ارزیابی اولیه مناطق، صحبت با ساکنین محلی، معیارها و شاخصهای مناسب جهت تهیه پرسشنامه مشخص گردید و بین افراد توزیع گردید. جهت تحلیل پرسشنامهها، آزمون فریدمن برای اولویت بندی شاخصها استفاده شده است. نتایج نشان داد، که معیار آموزشی، مهمترین معیار عدم مشارکت مردمی در طرحهای بیابانزدایی از دیدگاه جوامع محلی (رتبه 69/2) می باشد و معیارهای اجتماعی (63/2)، اقتصادی (35/2) و برنامه ریزی (33/2) از دیدگاه جوامع محلی در مراحل بعدی اولویت قرار گرفتند. همچنین، آزمون فریدمن نشان داد، که از دیدگاه جوامع محلی، شاخص عدم استفاده از گروه‌های مروج بومی، به ترتیب با میانگین رتبه 72/11 و 33/10 به عنوان مهمترین شاخص موثر بر عدم مشارکت مردمی در طرحهای بیابانزدایی شناسایی شدند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
